Bezpośrednim celem zebrań jest wymiana informacji. Długofalowym meta-celem jest uniknięcie porażki z powodu złej wymiany informacji. Zauważmy bowiem, że wiele spektakularnych błędów decyzyjnych wynikało z sytuacji, w których “ktoś komuś czegoś nie powiedział (choć chciał)”.

Podczas wystąpienia chciałbym przekazać wiedzę z zakresu psychologii społecznej, która dotyka wspomnianego wyżej fenomenu. Badania pokazują bowiem, że mimo szczerych i dobrych chęci wiele zespołów cyklicznie popełnia ten sam błąd: nie przekazuje/nie wysłuchuje informacji kluczowych dla istnienia organizacji, prowadząc do jej upadku. Co szczególnie ważne, ten błąd komunikacyjny jest wirusem społecznym, którego nie można zwalczyć – on co pewien czas wraca.

Teoria zostanie okraszona wynikami badań oraz – przede wszystkim – przykładami z życia nie tylko stricte biznesowego, nie tylko z Polski. Pokażę uniwersalny charakter tego procesu, zachęcając do stosowania go również w środowisku szkoły.

Przekazana wiedza ma służyć w przyszłości nie tylko do refleksji nad tym, jak prowadzić spotkania, ale również – niczym “dawka przypominająca” – do cyklicznej refleksji nad tym, czy przypadkiem znów nasz zespół nie wpada w ten sam błąd komunikacyjny; czy ponownie nie zainfekował się wspominanym społecznym wirusem.